Έτσι αγαπάνε οι ποιητές...

.

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Το παλιό ξενοδοχείο...




Στο παλιό ξενοδοχείο του θανάτου κάποιος μπαίνει
και ξαπλώνει με τα ρούχα του Σαββάτου και πεθαίνει
είναι Αύγουστος οι μέρες σαν αμέριμνα σκυλιά γυρνούν στο δάσος
και στα δώματα οι εραστές αποκοιμιούνται νικημένοι από το πάθος
αγκαλιά...

Στο παλιό ξενοδοχείο τρέχει πίσω το ρολόι
και οι ένοχοι ξυπνούν στο όνειρό τους πάλι αθώοι
και ανάλαφροι περνούν μέσα από τους βρώμικους καθρέφτες
με τα άσπρα τους κοστούμια και τις βραδινές τους τουαλέτες
τι ομορφιά...

Στο παλιό ξενοδοχείο του θανάτου τα μπαλκόνια
είναι πάντα ανθισμένα και μια ορχήστρα παίζει αιώνια
και τα έπιπλα χορεύουν βαλς μέσα στα έρημα δωμάτια
και οι βρύσες τρέχουν γέλια και οι τοίχοι στάζουν δάκρυα
ποταμούς...

Στο παλιό ξενοδοχείο άκου ρίχνουνε το ζάρι
λένε αν είσαι τυχερός μπορεί κι εσύ να πάρεις χάρη
στο κατώφλι ενώ ο γέρος θυρωρός όρθιος κοιμάται
μες στο δρόμο ένα παιδί το σκάει τη νύχτα δεν φοβάται
τώρα πια...

4 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Σε έχασα, σε ξαναβρήκα, μα που είσαι?

Ουρανίσκος είπε...

Αγαπημένη Sweet truth!,

ελάχιστος ο ελεύθερος χρόνος μου πια (συνήθως και αυτός που υπάρχει όπως τώρα είναι κλεμμένος απο τον ύπνο μου), βλέπεις έχω 2 υπέροχα παιδάκια και έχω αφιερωθεί εξ΄ολοκλήρου σε αυτά.!!!

Να είσαι καλά χάρηκα που ξαναβρεθήκαμε επιτέλους και ελπίζω να τα λέμε πιο συχνά...

Καλό καλοκαίρι!!!!!!

ΔΗΜΗΤΡΑ - ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ είπε...

Στο παλιό ξενοδοχείο τρέχει πίσω το ρολόι
και οι ένοχοι ξυπνούν στο όνειρό τους πάλι αθώοι.

Την Καλημέρα μου!!!!

Ουρανίσκος είπε...

#ΔΗΜΗΤΡΑ
Στο παλιό ξενοδοχείο οι καρδιές μας σταματούν
και ο έρωτας μας ένα ψεύτικο ρολόι που λάθος ώρες κυβερνούν...

Καλημέρα και σε σένα.