Έτσι αγαπάνε οι ποιητές...

.

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Φύλλο ψυχής και φτέρη...


 Θα δοκιμάσω μαζι σου με άλλους όρους. Θα επαναδιαπραγματευτώ ωσάν πολιτικός ψεύτης με ξύλινη γλώσσα και ανακρίβειες. Δεν θα το ήθελα ποτέ βεβαίως αυτό. Να πιεστώ και να πω "ψέματα" στον μόνο άνθρωπο που έμαθα να στάζω αλήθειες απο καρδιάς. Τα καλά και τα άσχημα. Μα πάντα αλήθειες. 

 Θα μάθω λοιπόν να μη σου ζητώ πια τίποτα. Κι ας χρειάζομαι τόσα. Τίποτα που δεν μπορείς, τίποτα που δεν θέλεις να δώσεις. Θα δίνω μονάχα αφειδώς και θα υπονομεύω το φιλότιμο σου. Για την ακρίβεια θα το τσακίσω. Θα σου στήσω τις πιο σύγχρονες παγίδες εκροής φιλότιμου που κυκλοφορούν στην πιάτσα και θα μαθητεύσω άριστα την στωϊκότητα και την προσμονή. 

 Να περιμένω να μου δώσεις πιο πολλά απο απο αυτά που χρειάζομαι. Θα σε εκδικηθώ. Για την εως τώρα αδιαφορία σου να με καταλάβεις. Για την εως τώρα αρνητικότητα σου να με νιώσεις. Ζητώ επιτακτικά αυτά τα λίγα που χρειάζομαι απαραιτήτως για να υπάρξω. Αλλιώς δεν υφίσταμαι. Δεν κείμαι. Δεν μπορώ να γελώ. Και αν εσύ δεν μπορείς τώρα που σου λέω την αλήθεια, δεν θα μπορέσεις ποτέ. Θα είμαι συνεχώς πίσω και μακριά σου. Ώσπου το μαυρό απροκάλυπτα κίβδηλο χιόνι, θα πέσει μια για πάντα.

  Θα δοκιμάσω λοιπόν μαζί σου, με άλλους όρους. Θα σου πω για πρώτη μου φορά πως τίποτα δεν χρειάζομαι πια απο σένα. Πως τίποτα δεν υπάρχει που μπορείς να μου χαρίσεις. Ποιά αγάπη, ποιόν έρωτα; Θα χτυπήσω στο φιλότιμο σου που ξέρω πως είναι η κρυφή σου χάρη. Επιτέλους θα σε εκδικηθώ και θα πάρω μια για πάντα ότι απο πάντα μου άξιζε να έχω. Όλη την καρδιά σου και όχι κάποια απο τα πολλά κατακερματισμένα κομμάτια της....

Απόσπασμα απο το ανέκδοτο μυθιστόρημα "Οι φτέρες και οι ψυχές"

Ουρανίσκος Σωτηράκης





Δεν υπάρχουν σχόλια: