Απόψε ξεχείλισε η υπομονή της αγάπης. Η ταπεινότητα της σιωπής. Και η σιωπή της ταπεινότητας. Απόψε ήρθε κάτι από τα παλιά εντός μου. Τόσο μετά. Μετά από όλα αυτά. Που δεν ήξερες. Που τώρα ξέρεις εν μέρει. Που θα μάθεις πλήρως γιατί σε αγαπώ σαν πάντα. Πάντα σε αγαπούσα. Και τίποτα τυχαίο δεν είναι. Τίποτα. Ο Θεός μας ξέρει και μας διδάσκει με συγκατάβαση και υπομονή. Και ήρθαν όλα στον καιρό τους.
Μόνο που σήμερα πλημμύρισε εντός μου εν Χριστώ. Η ταπεινότητα της σιωπής. Τι να σου πω. Μιλήσαμε, μα στο τηλέφωνο , τι να σου πω αδερφέ μου, ragazzino. Είμαι γεμάτος από πλησμονή απέχθειας και αδικίας. Είναι τόσα πολλά, δεν ξέρω, μπερδεύομαι από το δέος και το σπουδαίο της στιγμής. Απευθύνομαι σε σένα, αγαπημένε μου αναγνώστη και φίλε, ψηλό μου κυπαρίσσι περήφανο.
Σχήμα λόγου θα σου πω. Το τραγούδι των Arcade fire με συγκινεί .Είναι οι αγαπημένοι μου για τόσο καιρό. Όπως τότε και τώρα των James, των Κρίνων, των, waterboys, τα ποιήματα. "Με άκουγαν να τραγουδώ για την δικαιοσύνη και μου είπαν να σταματήσω". Κάποιες φορές με παρέσυραν οι δήθεν ηθικοί. Οι μεγαλόσταυροι που με έκαναν να απομακρυνθώ από τον αληθινό Σωτήρα πριν χρόνια, όχι γιατί δεν τον αγαπούσα. Το αληθινό το νόημα, το είχαμε βρει και τ' αφήσαμε φίλε και αδερφέ. Για κάποιους τυχαίους τύπους. Για κάποιες συγκυρίες σου είπα και συμφώνησες. Μακάρι ο ανόητος να είχα λάθος γι 'αυτό. Όμως ήταν συγκυρίες οι άτιμες.
Είσαι αδερφός ακόμα, να ξέρεις. Κι ας σε απογοήτευσα...Κι ας λίγο και συ. Εδώ, στο τώρα που μετρά, δώσε βάση.
Θα σε αποκαλώ νέο μου "testimone". Λοιπόν κατοπινέ testimone, προ πάντων των παιδικών μου χρόνων σε αγαπάω πολύ, να ξέρεις. Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν ο κόσμος είναι τόσο μικρός, όσο εμείς τον νιώθουμε ή τον βιώνουμε. Και μετά σκέφτομαι το Παγγαίο Μου. Τώρα θα γίνει σε λίγο της μόδας. Αν ο Τάφος δίπλα στο χωρίο μου είναι του Τρισμέγιστου των Ελλήνων.
Είσαι αδερφός ακόμα, να ξέρεις. Ψηλό κυπαρίσσι, που αγάπησα με αναφορές ανοιξιάτικες. Πέρα από τα βουνά. Είσαι ο παλιός εξομολόγος μου, να μιλήσω με όρους θεολογικούς, συγχώρα με.
Ότι ζήσαμε δεν το ξεχνώ. Ότι θα ζήσουμε δεν θα το ξεχάσω. Είσαι δικός μου άνθρωπος. Είσαι το είδος μου, (my kind), το στήριγμα στην ίδια πλευρά του ποταμού. Πάντα ήσουν, δεν σε υποτίμησα ποτέ... αν και είδα πράγματα αλλότρια προς εμάς. Μετά ήρθαν οι μέλισσες. Όλοι αλλάξαμε για πολυπαραγοντικούς λόγους. Πρώτος εγώ έσφαλα. Ήθελα να φύγω, από το δήθεν προβληματικό παρελθόν της γειτονιάς. Εδώ που τα λέμε όλα, είχε κάποια θέματα. Ήθελα να φύγω από την χαβούζα και το καυσαέριο. Ήθελα πολλά, έμεινα με όσα μείναν όρθια από τη φθορά, την Τρόϊκα και την καθημερινότητα. Όλα ήταν μέσα σε όλα. Υπήρξαμε καλοί άνθρωποι ενίοτε.
Και τώρα σιωπή. Ταπείνωση. Υπήρξα πολύ επικριτικός με όλους δίχως προφανή λόγο.Κάτι υπήρξε σίγουρα αλλά μπορούσε να αποφευχθεί. Υπήρξα τόσο λάθος. Τώρα που είμαι τόσο σωστός, μούγκα. Ο νόμος της σιωπής. Να πηδιέσαι με οτιδήποτε σε φτύνει. Η κυκλικότητα της αδικίας. To αιώνιο πρόβλημα της Θεοδικίας. Όλα όσα έκανες μπροστά σου θα τα βρεις, ίσως, μάλλον όχι . ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΑΔΕΡΦΕ; Θα λάμψει η αλήθεια;
θα μιλήσω για τη σχέση μας. Αν σε αδίκησα συγχώρα με. Σου είπα, υπήρξες χρόνια ο εξομολόγος μου, τώρα πια δεν σου ζητώ καμία άδεια. Θα καθίσεις να ακούσεις. Κουμπάρε και αδερφέ. Να χαίρεσαι τον Μανωλάκη και την Μαρία. Και εγώ την Βασούλα, Την Χρυσαφένια και τον χρισμένο από μένα ιππότη μου, τον Χρήστάκο. Είναι ότι πιο σπουδαίο πετύχαμε στον πλέον γαμημένο μα πρωθύστερα πανέμορφο αυτό κόσμο. Θα σε δω σύντομα. Σου αφιερώνω τους Arcade fire και θυμήσου μουσικές φλόγες παλιές...Αυτές που μάθαινε μουσικές, ο ένας στον άλλο.
"Sprawl II (Mountains Beyond Mountains)"
They heard me singing and they told me to stop
Quit these pretentious things and just punch the clock
These days my life, I feel it has no purpose
But late at night the feelings swim to the surface
'Cause on the surface the city lights shine
They're calling at me, come and find your kind
Sometimes I wonder if the World's so small
That we can never get away from the sprawl
Living in the sprawl
Dead shopping malls rise like mountains beyond mountains
And there's no end in sight
I need the darkness, someone please cut the lights
We rode our bikes to the nearest park
Sat under the swings and kissed in the dark
We shield our eyes from the police lights
We run away, but we don't know why
Black river, your city lights shine
They're screaming at us, we don't need your kind
Sometimes I wonder if the world's so small
That we can never get away from the sprawl
Living in the sprawl
Dead shopping malls rise like mountains beyond mountains
And there's no end in sight
I need the darkness, someone please cut the lights
They heard me singing and they told me to stop
Quit these pretentious things and just punch the clock
Sometimes I wonder if the world's so small
Can we ever get away from the sprawl?
Living in the sprawl
Dead shopping malls rise like mountains beyond mountains
And there's no end in sight
I need the darkness, someone please cut the lights
I need the darkness, someone please cut the lights
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου