'Ασε με εδώ...

Μουσική: Παύλος Παυλίδης, Ορέστης Μπενέκας, Θανάσης Τζίνγκοβιτς, Αλέκος ΣπανίδηςΣτίχοι: Παύλος Παυλίδης

Μόνο μια φορά, για μια στιγμή
γυρίζεις το κεφάλι, κοιτάς
εκεί, που ο κόσμος ξεκινά
τρελή, γιορτή έρωτας και ζάλη

εσύ, ξανά σβήνεις το κερί
κλείνεις τα φτερά, σκύβεις το κεφάλι
χωρίς να ξέρεις ποιος, να είναι τάχα ο φταίχτης... 

 
Ώσπου ένα πρωί, ξυπνάς, κοιτάς
κομμάτια ο καθρέφτης
και δεν, μπορείς, καν να θυμηθείς
γιατί, χθες, τον έσπασες και πέφτεις

Μια μέρα ξαφνικά, η παλιά, πληγή
που έκρυβες τόσα χρόνια βγάζει, φως
και αναρωτιέσαι πως, μπορεί, να ακούς
σ' αυτήν την πόλη αηδόνια, αφού, εκεί
βαθιά που έχεις κρυφτεί
η λύπη κι η χαρά, έχουνε να 'ρθούν χρόνια

Μια μέρα έτσι απλά, μια, μικρή
αχτίνα που επιπλέει, ψηλά, εκεί
είναι αρκετή, σιγά, σιγά
αρχίζεις και αναπνέεις

άσε με εδώ, μ' αρέσει από το βυθό, να βλέπω που επιπλέεις...

Μια μάνα που' χε ένα γιο...

Μετά απο οχτώ χρόνια σχεδόν, με κάποιους τόσο λίγους πια απο τους παλιούς φίλους του λαγκαδιού, είμαστε ακόμη απο την ίδια μεριά του πλημμυρισμένου και δίχως γεφύρια, ποταμού... Σήμερα είδα έναν για λίγα λεπτά και μέσα σε λίγες κουβέντες είπαμε τόσα πολλά. Του αφιερώνω ένα απο τα αγαπημένα μου, τελευταία, τραγούδια. 

Βροχοποιέ για σένα. Άσε τους "άλλους" να επιπλέουν στα αβαθή νερά της άγνοιας και του κενού τους.  Η ήρα απο το στάρι άρχισε πια να ξεχωρίζει...Την αληθινή μου εκτίμηση και αγάπη.

Στίχοι: Παραδοσιακό Μυτιλήνης
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά


Μια μάνα που 'χε ένα γιο,
μα ήταν λωλοπαρμένη
δεν είχε την υπομονή
για να το αναθρέψει,
και στην ποδιά της το 'βαλε,
πάει να το ρεματίσει.

Στο δρόμο που επήγαινε,
στη στράτα που πηγαίνει
μια πέρδικα την απαντά,
μια πέρδικα της λέγει:

-Μωρή σκύλα, μωρή άνομη,
μωρή μαριολεμένη,
εγώ έχω δεκαοχτώ πουλιά,
πάσχω να τ' αναθρέψω
και συ έκανες χρυσόν υγιό,
πας να τον ρεματίσεις;

Και στην ποδιά της το 'βαλε,
στο σπίτι της πηγαίνει
το έβαλε στην κούνια του,
το τραγουδά και λέει:

-Γιε μου σαν γίνεις κυνηγός,
σαν γίνεις παλικάρι,
σαν ανταμώσεις πέρδικα,
να μην τήνε σκοτώσεις.
Η πέρδικα είναι η μάνα σου
κι εγώ η μητριά σου.