Έτσι αγαπάνε οι ποιητές...

.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Γαλήνη της "στέπας"...

Βλέπω τον μικρό να κλαίει και σπεύδω να τον πάρω αγκαλιά. Τις τελευταίες μέρες πρέπει να πονάει η κοιλίτσα του, δεν μπορεί να φταίει κάτι άλλο, ήσυχος και ήρεμος ήταν απο την πρώτη μέρα που γεννήθηκε ο λεβέντης μου... Μια γαλήνη στο πρόσωπάκι του που δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις και να ευχηθείς, ένα θείο  δώρο αγάπης.

Και ξαφνικά μετά σταματά. Νιώθει ασφάλεια πάνω μου, του αρέσουν οι βόλτες γαντζωμένος στον ώμο και οι κουβέντες με σταθερό και ήρεμο τόνο. Ο λεβέντης μας έγινε πια 2 μήνων. Τον αγαπάω πολύ.

Και ακόμη πιο πολύ η μάνα του. Στο στήθος της όλα τα προβλήματα του μοιάζουν ασήμαντα και τα πονάκια του τα ξεχνά στο δευτερόλεπτο. Στην ψυχούλα του θα ηχούν όμορφες μουσικές, φαντάζομαι , εκείνες τις μαγικές στιγμές που κοιμάται πάνω της. Μουσικές σαν τη "Στέπα". Γαλήνη και μουσική. Ένα. Και όλα. Και μέσα σε όλα. Και για πάντα. Ομορφιά για πάντα. Ομορφιά.





2 σχόλια:

Unknown είπε...

Πριν και πάνω απ' όλα, να τον χαίρεσαι/στε τον πιτσιρίκο!!!!
Να είναι γερός και δυνατός,κυρίως στη ψυχή, εκεί είναι που μετράται η Αληθινή δύναμη :)

"Γαλήνη και μουσική. Ένα. Και όλα. Και μέσα σε όλα. Και για πάντα. Ομορφιά για πάντα. Ομορφιά."
Αυτά τα λόγια πραγματικά , μπορούν να εκφράσουν το που βρίσκεται η Μουσική, η Γαλήνη, η Αρμονία του πνεύματος αλλά και χαλάρωση του σώματος..

όσον αφορά τη "στέπα", τα παραπάνω λόγια την αντιπροσωπεύουν εξαιρετικά!


ΥΓ: Για να πω την αμαρτία μου, τη Πέμπτη είχε έρθει ο Παυλίδης εδώ, αλλά λόγω βεβαρυμένου φόρτου-βλέπεις τελική ευθεία για τις @πανελλήνιες, δεν τα κατάφερα.. :/


ΥΓ2:Να χαμογελάς, να κάνεις τους γύρω σου να χαμογελούν, και το Στενό μονοπάτι , θα πλατύνει , θα πλατύνει αρκετά για να χωρέσουν περισσότεροι
ακόμη περισσότεροι,
και όταν έρθει η Αληθινή Θεά, θα είστε εκεί

γιατί θα έρθει..

Καλή σου μέρα και από δω φίλτατε .. :)

Ουρανίσκος είπε...

# Λύκος Της Στέπας

Σε ευχαριστώ πολύ αγαπητέ μου φίλε για τις ευχές σου αλλά και για τα λόγια σου γενικότερα.
Να είσαι σίγουρος πως θα τα λέμε πολύ συχνά απο δω και πέρα...
Τελικά στη ζωή ότι αξίζει είναι οι στιγμές και οι αφορμές,τα χαμόγελα, η γαλήνη, η μουσική, η ομορφιά της αλήθειας. Σ' ευχαριστώ λοιπόν που ήσουν ο πρώτος που ανακάλυψες τον δρόμο για τις φτέρες και τις ψυχές.

Τα λέμε φίλε μου.